Lilypie - Personal pictureLilypie Second Birthday tickers

17 Aralık 2010 Cuma

Bir yaş sonrası Deniz'deki gelişmeler

Bir yaş sanki yeni bir dönüm noktası oldu, çok güzel yürüyor Deniztoş,

yeni kelimeler söylemeye başladı;
bi...bir
iki..iki
Ni..Nil
ge..gel
mamma..yemek

Geçen hafta Nil dönmeyi başardığında aferin ona dediğimizde Deniz Nili alkışladı:)
En önemlisi artık birlikte oynayabiliyoruz, birlikte kitaplara bakıyoruz çok ilgili
Kitap kurdu mu olacak acaba bizim tontik:)

Yaramazlıklar da arttı tabi çekmeceler açılıyor içleri boşaltılıyor , bulaşık makinesi açıksa üstüne çıkılıp oturuluyor:)

28 Kasım 2010 Pazar

Doğumgünü...




İnsan 12 ay nasıl geçti anlamıyor ,canım oğluşum 1 yaşına basıyor


Günler öncesinden nasıl bir doğumgünü olsun, kimler gelsin,pastası nasıl olsun telaşı sardı çoğu anne gibi.


Sonunda sitenin kafetaryasında ,anne-baba,teyze,hala ve yakın dostlarla kutlayacağımız bir organizasyon yaptık




Doğumgünü pastası olarak da deniz konseptini seçtim, saolsun Deniz ablamız da çok güzel yaptı




Hava da şansımıza çok güzeldi,gelen bütün dostlara çok teşekkürler


Canım oğlum ;
iyi ki doğdun hayatıma öyle bir girdin ki şuan tam merkezindesin ilk öncelik hep sende
ilk doğumgününde her zaman mutlu , kendinle barışık ,kendine güvenen bir çocuk olmanı diledim


11 Ekim 2010 Pazartesi

Rengarenk...

Deniz'in bu aralar favori şarkısı Sertap Erener'den Rengarenk

İlk başta arabada ağladığında kullanmak üzere cep telefonuma yüklemiştim, gerçektende ilk duyduğu andan itibaren şarkıyı çok sevdi şimdi nerde duysa kafa metalciler gibi sallanıyor ve el çırpılıyor

Deniz'in tembel annesi

Başlıktan da görüleceği üzere çok tembellik yaptım bloga uzun süredir ne resim ne yazı hiçbirşey ekleyemedim

Herşeyden önce artık Deniz'in bir kuzeni var , 17 Eylül'de minik Zeyno dünyaya geldi hemen gittik görmeye tabii, dünya tatlısı :)

Deniz oldukça ilgi gösterdi yanına yaklaşınca dokunmak istedi , ben Zeynoyu kucağıma aldığımda birazcık kıskandı:)


Minik oğluşum 29 eylül'de sünnet oldu , bayadır ertelediğimiz sünnet olayını da atlatmış olduk
Açıkçası ameliyathane girişinde hemşireye verdiğim anda kötü oldum , o zamana kadar oldukça soğukkanlıydım. Ameliyat sonrası da ağrı kesiciler etkisini gösteresiye kadar çok ağladı minik kuşum, ne yaptık biz yaptırmasa mıydık acaba bile dedim:)


Sonraki 4 gün de çok kolay değildi ama hızla iyileşti şu aralar çok çok iyi, tek kötü yanı uyku düzenimizin tekrar bozulmuş olması , sünnet sonrası çok fazla ilgi alaka derken gece uyanmalarımız yine sıklaştı.Tekrardan bu konuyu ele alıp çözümleyeceğiz inşallah:)


Neyseki minik kuşum iyileşti gerisi boş:)

26 Ağustos 2010 Perşembe

minik taklitçi...

9.ayımızı bitirmemizle birlikte bizim tontik bir taklitçi oldu sormayın Deniz alkış diyoruz el çırpılıyor ,Deniz hoşçakal görüşüyoruz diyoruz el sallanıyır

Artık buzdolabı ve magneti şeklindeyiz bana çok düşkün oldu eve girince ilk onu kucağıma almazsam çok bozuluyor ağlıyor:) sürekli gözünün önünde olmamı istiyor .Sanırım bu dönemler normal bunlar

Ama yaşımıza doğru ilerledikçe onunla vakit geçirmek artık daha zevkli hale gelmeye başladı

Birlikte oynuyoruz, kitaplara bakıp sayfalarını çeviriyoruz ah bir de tadına bakmazsak olmaz ama hemen ağıza giriveriyor kitaplar:)

6 Ağustos 2010 Cuma

İlk yaz tatilimiz...




Temmuz son haftası Kuşadası'na yazlığa gittik, Deniztoş çok keyif aldı tatilden

Anneannesi ve dedesinin aldığı havuzda oynadı, denize girdi, çimlerde ve deniz kıyısında çıplak ayak ellerimden tutup yürüdü çok mutlu oldu:)

Gelecek sene kumlarla da oynayabileceğinden daha çok keyif alacaktır diye düşünüyorum, bu sefer kumları yemek istediği için çok fazla deniz kıyısında vakit geçiremedik

Artık tontik kucakta çok fazla kalmak istemiyor beni yere bırakın der gibi kucaktan kayıyor:)Ama emeklerken ya da bir yerlere tırmanma çabasındayken arada dengesini kaybedip kafasını çarpabiliyor bayağı zor bir dönem sürekli gözümüz üstünde

Biran evvel yürüse diyoruz ama daha tecrübeli anne babalar esas o zaman işiniz zor diyor yaşayıp göreceğiz hep beraber:)

Bu arada baba, anni kelimelerine bu ay dede'yi ekledik:)

6 Temmuz 2010 Salı

İlk emekleme....







Geçen hafta anneanne ve dedemiz bizi ziyarete geldi daha doğrusu Deniztoş'un hasretine dayanamayıp onu görmeye geldiler


Bizimki önce yabancıladı ama ilk günden sonra çok alıştı , 1 hafta çok güzel vakit geçirdik .Anneanne ve dedemiz evden dışarı çıkmak istemedi sadece torunları ile başbaşa vakit geçirdiler...


Bu arada tontik emeklemeye başladı, 7. ayın başından beri bir çaba vardı ama el-ayak koordinasyonunu bir türlü sağlayamıyordu.

Geçen haftasonu babaannemizin evinde ilk adımlar atıldı şimdi fıldır fıldır dolaşıyor, en olmadık yerlere girmeye çalışıyor:)Küçük meleğim nasıl da değişiyor beni her geçen gün şaşırtıyor:)






19 Haziran 2010 Cumartesi

6. ayımız

Bu ay Deniztoş ve bizim için yenilikler ayıydı . 5. ayın sonunda alttan çıkmaya başlayan dişleri üstteki 2 diş izledi:)Şuanda miniğimin 4 dişi var ve gülünce çok sevimli oluyor

Asıl önemli gelişme ek besinlere başlamamızdı. Sabah kahvaltısında peynir, tereyağı, süt , pekmez, yumurta sarısı karışımı, öğlen sebze çorbası ve ara öğünlerde meyve püresi yeni menümüz

Ancak miniğim kahvatı karışımını hiç sevmedi bir süre çeşitli kombinasyonları denedik meğerse miniğimiz bizim gibi ayrı ayrı yemeyi seviyormuş şimdi bizimle birlikte sofrada oturup kahvaltı etmeyi çok seviyor ve ayrı ayrı yiyiyor:)
Bunun dışında sebze çorbası ve kayısı püresine bayılıyor çok şükür

Havaların güzelleşmesi ile birlikte daha çok dışarı çıkar olduk tontiğimizde bu ara çok mutlu minik dişleriyle herkese gülücükler dağıtıyor, gezmeyi seviyor :)

Gülen yüzün hiç solmasın miniğim sen gülünce benimde yüzümde güller açıyor...

20 Mayıs 2010 Perşembe

İlk anneler günüm...


Bu sene anneler günü daha bir anlamlıydı benim için , anneme bu sene bir mektup yazdım teşekkür ettim onu ne kadar çok sevdiğimi ,bugün Deniz'e iyi bir anne olmak için hep onu örnek aldığımı iyi bir evlat , abla , anne olabildiysem hep onun sayesinde olduğunu yazdım


Anneler günü sabahı babaannemiz, halamız ve dedemizi de alarak boğazda kahvaltıya gittik ,güzel bir anneler günü etkinliği oldu kahvaltı ettik fotoğraflar çektirdik, babaannemizin anneler gününü kutladık


Öğleden sonra aşkım tontiğimin yerine bana ilk anneler günü hediyemi verdi , seneye miniğim sanırım anne diyerek bana en büyük hediyeyi verecek sabırsızlıkla duymayı bekliyorum


Bütün annelerin anneler günü kutlu olsun...


6 Mayıs 2010 Perşembe

İşe başlama...

Ve doğum izni, süt izni, yılllık izin derken işe başlama vakti geldi...İşi bırakalı 6,5 ay olmuş bu pazartesi işe gelirken sanki yeni işe başlıyormuşum gibi hissettim , miniğimi öpüp kokladım ve bakıcına bıraktım

Arada arayıp herşeyin yolunda olduğunu öğrenince ilk günü rahat geçirdim , eve gelince bana nasıl davranacağını merak ediyordum. Eve geldiğimde bana gülümsedi biraz durgundu ancak son 2 gündür yüzüme bakmıyor suratını çeviriyor.Bir süre uğraşınca biraz gülümsüyor bana

Bu sabah da gideceğimi anladı ve yüzüme bakmadı çok üzüldüm biraz da ağladım.Umarım bu alışma süreci çok uzun sürmez şimdilik bakıcımızda sakin durması ve biberonla beslenmeyi reddetmemesi beni rahatlatıyor en azından bu konularda sorun çıkmadı diye düşünüyorum

Ne olur bana kızma tontiğim annen seni çok seviyor...

29 Nisan 2010 Perşembe

İşe başlamadan son bir tatil...
























































23 Nisan için tüm ailecek tatil planı yaptık babaannemiz,dedemiz halamızı da alarak Kuşadası'nda bizimkilerin yazlığında toplanılacaktı ancak halamız yanardağ patlaması yüzünden Brüksel'den İstanbul'a ulaşamayınca onsuz tatile başladık. Miniğimiz ilk defa arabayla uzun yola çıktı çok şükür yolda uyudu molalarda uyandı ve sorunsuz bir şekilde yazlığa vardık .

Tatilde Meryemana, Efes, Şirince köyü ve Foça'ya gittik güzel yemekler yedik , güzel sohbetler ettik anneannemiz, dedemiz , teyzemizle ve dostlarımızla hasret giderdik

Miniğimiz açıkçası bizi bayağı yordu yeni gördüğü insanları yabancıladı özellikle benim kucağımdan nerdeyse hiç inmedi .Geceleri de uyku düzenimiz bozuldu gecede 4-5 kez kalktı .Dolayısıyla tatil bizim için biraz yorucu geçti arkadaşlarım çocukla tatil yorucu derdi ne demek istediklerini şimdi anlamaya başladım:)

Tatilde Foça'ya gittiğimizde Sibel teyzemizin de orada olduğunu öğrenince yazlıklarına uğradık güzel bahçelerinde keyif yaptık , Sibel'in annesi iki ağaç arasına salıncak kurdu miniğimiz önce yardırgadı sonra keyifle yattı içinde

Miniğimizin diş buğdayını da bu tatilde yaptık anneannemiz çok güzel bir sofra kurdu .Tontiğimizin önüne meslek simgesi olan nesneler koyduk hangisini seçeceğini merakla bekledim bizimki spor ayakkabısına yöneldi burdan sporcu olacak yorumu yaptık :)

Bir tatilde böyle geçti , baharın sıcaklığını içimizde hissettik çok güzel ağırlandık dedemiz ve anneannemize çok teşekkürler ....








































13 Nisan 2010 Salı

VE ilk diş...

Bu haftasonu Deniztoş bayağı mızmızdı gecede hiç alışkanlığı olmadık şekilde emmesine rağmen ağlamasına devam edip huzursuzlandı.Ben bu duruma bir türlü anlam veremedim yine düzenimiz bozuldu diye moralimde bozuldu açıkçası.

Pazar günü Deniztoşun ağzına bakarken nihayet 0 inci tanesi dişimizi gördüm :)Miniğimin ilk dişi patlamıştı ikincisi de eli kulağında

Açıkçası beklemediğimiz bir gelişme oldu şaşırdık sonra internette girip okudum erken de çıkabiliyormuş anne ve babadan kalıtımsal olarak .Dün de doktor teyzemizi arayıp haber verdim , çok şükür ateşi olmadı çok fazla huzursuz değil sadece arada mızmızlanıp bol bol kucak istiyor bu kadarına da şükür diyorum

Haftaya kısmetse tüm ailecek yazlığa Kuşadasında olacağız ve miniğin diş buğdayını yapacağız , tabii dişi ilk gören olarak ben de oğluşuma hediye alacağım...

6 Nisan 2010 Salı

Geri sayım başladı...

Ne yazık ki Mayıs başı işe başlıyorum bu ay miniğimle tüm zamanlarımızı geçireceğimiz son ayımız...

Bana hüzün şimdiden çöktü , birçok arkadaşım doğumdan sonra işe koşarak gelir işi özlediğini söylerdi .Ben tam aksine keşke daha fazla miniğimle olabilsem diyorum

Mayıs başı işe başlayacağım için hazırlıklara başladık , hergün fazla sütleri sağıp biriktiriyoruz çünkü ben işe başladığımda Deniztoşum 5,5 aylık olacak ek gıdalara hemen başlayamayacağız.
İşte de süt sağıp eve getireceğim

Bakıcı ablamız da bu ay tam zamanlı geliyor ki tam olarak uyum sağlayalım ben de tontiğimle ablasını daha sık yalnız bırakıyorum ki birlikte daha çok vakit geçirmeye alışsınlar


İşe başlayacağım ilk günü tahmin bile edemiyorum eminim çok zor geçecek:(

1 Nisan 2010 Perşembe

Deniz'in takma isimleri

Herkes Deniz'e değişik isimlerle sesleniyor

Halasının kumpiri, minik tavşanı
Babaannesinin tosunu
Anneannesinin minişi
Teyzesinin arı mayası
Annesinin Deniştoşu, minnoşu,kurabiyesi,tontiği, miniği
Babasının birtanecik oğluşu ,obiliks'i
Öznur teyzesinin lokumu
Sakine ablasının bal böceği
Yıldız teyzesinin(doktorumuz) kaymağı

Bakalım daha ne şekillerde sesleneceğiz miniğimize....

24 Mart 2010 Çarşamba

Deniz'e kız kuzen geliyor...

Geçen hafta teyzemiz aradı ve müjdeyi verdi kız bebek geliyormuş

Çok sevindik Deniz'e kız kuzen geliyor , heyecanla doğmasını bekliyoruz....


Bugün Deniz'in küçülen kıyafetlerini ayırdım , yeni doğacak miniğimize göndereceğiz en yakın zamanda:)

18 Mart 2010 Perşembe

Uyku eğitimi....


Uyku eğitimi hamilelikten itibaren ençok kafamı kurcalayan , hakkında en fazla okuduğum konuydu hep.

Deniz doğduktan sonra ilk zamanlarda ya memede uyuyordu ya kucağımızda .Hatta dedesinin göbeğinde uyumaya bayılıyordu:)

Bu şekilde 2 ay devam ettik açıkçası endişeleniyordum ama doktorumuzun "Tadını çıkarın sonrasında bu şekilde istesenizde uyumayacak " tavsiyesini dinledik.İyiki de o günlerinin tadını çıkarıp koynumuzda uyutmuşuz miniğimizi diye düşünüyorum şimdi

Sonrasında memede de uyumamaya başladı sadece kucağımızda pış pışlayarak ya da ninni söyleyerek ona aldığımız müzik cd'lerini de dinleyerek uyumaya devam etti.

Ancak geçen ayki kontrolümüzde doktorumuz artık uyku eğitimine başlamamız gerektiğini söyledi ben hemen o hafta uyku eğitimi hakkında okuduklarımı da gözönüne alarak denemelere başladım ama ağlamalarına dayanamadım ve pes ettim eski yöntemle uyutmaya devam ettim.

Ancak artan kilosu ile birlikte Deniz'i özellikle gece uykusuna yatırmak işkence haline gelmeye başladı . Bu ayki kontrolümüzde doktorumuzun tekrarlayan uyarısı ile tekrar kendi kendisine uyuması için bu sefer kararlı olmaya karar verdik.

Bu hafta başında bakıcı ablamıza da artık Deniz'i kucağa almadan uyutmasını tembihledim.Açıkçası benim ilk denemem de Deniz 1 saat ağladı ve uyudu ağlamasına çok zor dayandım

Daha sonraki günler ağlamalar oldukça azaldı uykuya dalana kadar yanında oturuyoruz ve pışh pışhlıyoruz o da yatağında kendi başına artık uyuyabiliyor....

Daha sonraki aşamamız odada daha uzak bir yere oturmak ya da yatağa yatırdıktan sonra odaya arada girip çıkarak uyumasını sağlamak olacak sanırım son noktada yatağına yatırıp iyi geceler öpücüğünü verip odadan ayrılmak ...Bu şimdilik sadece hayal tabiii :)

4 aylığız...

Ne kadar hızlı geçiyor zaman , 4 ay oldu tontiğimin ilk hallerini artık tam olarak hatırlayamıyorum fotoğraflara bakıyorum ve ne kadar değişmiş büyümüş olduğunu görünce inanamıyorum...

Bu ay artık iyice sosyalleşti miniğim bizimle sürekli iletişim içinde , birlikte ufak çaplı gezmelere başladık

Doktor kontrolümüzde kilomuz 6800 gr, boyumuz 66 cm olmuştu, bu ay yine aşı vardı ama miniğim hiç sesini çıkarmadı bu sefer aşı oldu mu olmadı mı anlamadık :)

17 Mart 2010 Çarşamba

İlk yolculuk deneyimi...

Denizimle ne zamandır Aydın'a annemleri ziyarete gitmeyi istiyordum , biraz kendine gelsin düzenimiz otursun derken 3, 5 ay oldu.
Doktorumuzun da tavsiyesi ile uçakla gitmeye karar verdik sabah en erken saate bilet aldık böylece hem miniğimizin kalkış saatine de yakın olur hem de uçak daha tenha olur diye düşündük
Cumartesi sabah 6: 45 uçağı ile izmire uçak üzere evden çıktık miniğim çok sakindi uçağa binince ilk sabah öğününü vermeye başladım ve uyumaya başladı , uçak kalktıktan sonra uyandı ama hiç sesini çıkarmadı.inişe yakın yeniden uyumaya başladı. Açıkçası ben de babamızda gergindik çok şükür miniğimiz çok rahat bir yolculuk yaptı ..."Miniğim benim sen böyle sakin rahat olursan seninle her yere gideriz biz" ....

Bakıcı ablamızla karşılaşma....

Sakine abla başladı ona miniğimin odasını, eşyalarının yerlerini gösterdim , düzenimizi az çok anlattım. Miniğimizi çok sevdi onunla bol bol konuştu sıra uyumaya gelince kıyametler koptu bana baka baka acı acı ağladı tatlım benim... Bir süre müdahele etmeyip gözünün önünden uzaklaştım ama içim de rahat değildi o ağlarken

Sonunda ağlamasına daha fazla dayanamayıp bu seferlik ben uyuttum. Neyseki ertesi gün miniğim alışmaya başladı ve sanırım sevdi ablasını

3 aylığız...

Bu ay Deniztoşumun kilosu 6300 gr, boyu da 62.5 cm olmuş , ne kadar da hızlı büyüyor daha birkaç ay önce kucağıma sığarken şimdi kucağıma sığmıyor miniğim.Artık miniğim ana kucağına oturup mutfakta yanımda oyalanabiliyor; ben ona ne yapıyorsam onu anlatıyorum dikkatlice beni dinliyor komik sesler çıkarıp kahkahalar atıyor.

Uyku saatlerimiz de daha bir düzene girdi akşam da saat 21:00'de yatırmayı alışkanlık haline getirmeye başladık başta direnen tontiğimiz şimdi kuzu kuzu bu yeni düzene ayak uyduruyor.

Mayıs başında işe başlayacağım için bakıcı teyzemizi aramaya başladık. Başvurduğumuz firma bize 2-3 gün içinde geri dönüş yaptı ve Sakine ablamızla tanıştık .Şuan için herşey olumlu görünüyor .Ablamız Şubat ikinci haftasından itibaren yarım gün geliyor olacak bende biraz dinlenme şansına kavuşmuş olacağım.Umarım tontiğimiz de beğenir bakıcı ablasını...

2 aylığız...

Bu ay miniğimiz bizimle daha çok iletişime geçti ilk gülüşünü görmek dünyalara bedeldi .Şimdi keyfi yerindeyse her fırsatta gülümsüyor içimizi ısıtıyor meleğimiz
2. ay doktor kontrolümüzde herşey yolunda gitti kilomuz 5600 gr, boyumuz 60 cm olmuştu . Miniğimize rota, karma aşılar yapıldı aşı yapılırken canı çok yandı çok ağladı
Buna rağmen akşam ateşi çıkmadı ve mızmızlık yapmadan kolayca uyudu minik oğlum:)

Bu ay içinde babaannemiz mevlüt işini çok güzel bir şekilde organize etti, Aydın'dan anneanne ve dedemiz de geldi ve 40 mevlüdünü yapmış olduk

1 aylığız...



Bugün 13 Aralık miniğimizin 1. ayını kutladık babası gidip pasta aldı, dedemiz de bizdeydi. Pasta kestik fotoğraflar çektirdik...
1 ayda artık birbirimize alıştık anne ve baba olarak daha bir kendimize güvenir olduk.
Miniğimle heran birlikteyiz hiçbir anını kaçırmak istemiyoruz , ondan azıcık ayrı kalsam deli gibi özlüyorum.Babamız eve koşarak geliyor sabahları meleğimizden ayrılmak istemediği için bazen servisi kaçırıp arabayla işe yetişiyor:)

Sabahları kedi gibi gerinerek uyanıyor minişim bayılıyoruz o hallerini seyretmeye , teyzemiz "arı maya" ismini taktı gerçekten arımaya gibi kıvrılıyor çok tatlı:)

Bazen oburluğundan dolayı obiliks diyoruz , bakalım daha ne isimler takacağız miniğim sana ...


İlk 20 günlük süreç...

Bu süreç içerisinde evimiz halen kalabalık anneanne ve dedemiz zaten bizdeler , haftasonları da halamız , babaanne ve dedemiz geliyor
Bütün ilgi minişte , herkes onu görünce çığlık çığlığa meleğimse şaşkın şaşkın gözleriyle bakıyor etrafa
Ben bazen çok mutluyum, bazen hüzünlüyüm sanırım lohusalıkta normalmiş bunlar, bazen sütüm yetmiyor mu diye endişe ediyorum babamız beni rahatlatıyor ...
Annenannemiz 20. günümüz için dedemize 20 tane taş toplattı o taşların olduğu suyla önce miniğimiz yıkandı kalanıyla da ben yıkandım böyle bir adet varmış:)

10 Mart 2010 Çarşamba

İlk aşımız...

ikinci doktor kontrolümüzde daha rahattık kilomuz 4800 gr, boyumuz 56 cm olmuş çok sevindik
bu kontrolde miniğimizin aşısını da yaptırdık ,cesur oğlum sadece aşı olurken ağladı benim içim acıdı oğluşum ağlarken; neyseki hemen çok çabuk sustu
Bakalım gelecek ay aşı yapılırken de bu kadar cesur olacak mı miniğimiz

Doktorumuzla tanışma....

Bugün doktorumuz Yıldız hanım'la tanıştık çok pozitif sevecen bir kadın hemen kendisine ısındık , miniğimizin de hiç sesi çıkmadı doktor teyzesinin yanında
Doktor teyzemiz kilo ve boy ölçümlerimizi aldı , doğru emzirme pozisyonunu gösterdi, herşey yolundaydı miniğimiz iyi besleniyor görünüyor
Bu hafta gaz sancılarından çok çekmiştik ancak bunlar zaman zaman olacak görünüyor , doktor teyzemizin bize ilaç dışında da önerileri oldu içimiz biraz daha rahatladı

İlk haftamız...

Yavaş yavaş anne olmayı öğreniyorum ilk banyomuzu anneannemiz yaptırdı ondan sonrakini ben.Tedirgindim ama sanırım başarıyla geçtim bu sınavı da...
Oburca emmeye çalıştığın göğüslerim çok acı veriyor göğsümü ilk ağzına aldığında bir çığlık atıyorum ama bir yandan seni beslemek dünyanın
en güzel duygularından biri...
Dikişlerim henüz tam iyileşmediği için seni güçlükle tutup emziriyorum bazen dikişlerimi unutup dikkatsiz hareket ettiğimde canımın acısından basıyorum çığlığı:)
Geceleri pusetinde bizim odamızda yatıyorsun en ufak bir ses çıkarsan fırlayıp kalkıyoruz sana birşey oldu mu diye ...
Hayatımızın tam ortasına yerleştin miniğim seni çok seviyoruz her geçen gün sevgimiz devleşiyor

15/11/2009-Hastaneden çıkıyoruz...

15 Kasım sabahı çıkış işlemlerimizi tamamladık ve nihayet evimize geldik
Meraklanıyordum acaba evde işler nasıl gidecek miniğimiz evde yine sakin olacak mı:) diye
Eve girdiğimizde evde herkes bizi sabırsızlıkla bekliyordu aslında seni bekliyorlardı bizden çok:)
mutfakta güzel yemekler pişti, ailecek yemekler yendi ,miniğimiz odasına yerleşti
Hoşgeldin miniğim evine seni ne kadar özlemle beklemişiz , şimdi evde olmana inanamıyorum:)

14/11/2009-Hastane günlüğü...


Hastanede 2 gün kalacağız ilk gece annem ve Burak'la kaldık , bu gece Elifcim ve Burak'la kalacağız.Minik Deniz genelde uyuyor ve sakin
Benim ilk günüm yatarak geçti bacağımdaki uyuşukluk ancak akşam açılabilmişti ancak bugün artık yürüyebiliyorum ve dikişlerim daha rahat
Emzirmek beni bayağı zorluyor ama sarılık olmaması için sürekli beslemem gerekiyor
Doğum fotoğrafçımız Pemre Hanım gelip genişleyen ailemizin güzel fotoğraflarını çekti, fotoğrafları sabırsızlıkla bekliyoruz
Sana bakıyorum hiç yeni doğmuş bebeğe benzemiyorsun sanki konuşuverecekmiş gibi bakıyorsun :)Seninle sürekli içiçeyiz ama bazen uykuya yenik düşüyor kapanıveriyor güzel gözlerin
yarın evimizde olacağız bakalım neler olacak...

13/11/2009- Deniz'imiz doğdu...


Miniğimize kavuşmak istiyoruz ama o bir türlü gelmek istemiyor 40 hafta +2 günümüz dolduğu gün miniğimiz normal doğum pozisyonundan çıkmış ve kordonunu boynuna dolamış durumdaydı , doktorumuz normal doğum istediğimiz için en fazla 3 gün daha bekleyebileceğini söyledi.İstersek hemen sezeryanla alabileceğini de ekledi.
Anlaşılan miniğimizin doğmaya niyeti yoktu içerisi çok rahattı:)
O gün kendisiyle konuştum "bak Deniz'cim dedim ya sen isteğinle çık ya da seni cuma günü zorla benim karnımdam alacaklar" :)
Aşkımla konuşup beklemeye karar verdik ancak bu süreç çok sancılı oldu kalbi atıyor mu hareket ediyor mu diye sürekli endişe ederek cuma gününü bekledik hala sancılarım başlamayınca, cuma sabahı sabah 06:30 gibi hastaneye yatış işlemlerimizi başlattık Miniği doğar doğmaz görmek istediğim için epidural sezeryanla doğumu tercih ettim .
Ameliyathanede heyecanım iyice arttı ancak canım kocamın doğuma benimle girmesi beni çok rahatlattı .Nerdeyse 5 dk sonra Deniz'in ağlama sesini duydum ve 1-2 dk sonra miniğimizi bize gösterdiler
Bu inanılmaz birşeydi işte ona kavuşmuştuk ne kadar güzeldi, yumuk yumuk , pespembe ve sağlıklı... Gözyaşlarımızı tutamadık
Doğumda teyzemiz, halamız, anneanne ,babaanne ,dedelerimiz ve sevgili dostlarımız Öznur ve Mesru da yanımızdalardı ve
sevincimizi ,heyecanımızı bizimle paylaştılar sonrasında da birçok
dostumuz telefonla aradı,sms attı, hastaneye gelip gittiler.
Bizimle bu güzel ve mucizevi olayı paylaşan herkese çok teşekkürler

Minik bebeğim hayatımıza hoşgeldin meğerse tek eksik senmişsin şimdi tamamlandı ailemiz ...